Posty

Wyświetlanie postów z luty, 2016

BULIMIA NERVOSA MOJA HISTORIA - CZYLI JAK ZACZĘŁA SIĘ BULIMIA U MNIE

Obraz
 BULIMIA NERVOSA MOJA HISTORIA Jak zaczyna się bulimia ? Jak zaczynają się zaburzenia odżywiania? Całkie m niewinnie. Oto p oczątki mojej choroby - Moja Historia (A.Dejewska) Jak tak poświęcam czas na analizowanie kiedy to tak na prawdę się zaczęło... dochodzę do wniosku że jeszcze na początku liceum jak miałam 15-16 lat. Wtedy dostrzegłam, że moje ciało odbiega od ideału (oczywiście ideałem był dla mnie obraz wykreowany przez media - wychudzone modelki ulepszone przez program typu photoshop). Zawsze miałam szczególną przypadłość. W momencie gdy miałam dużą dawkę stresu to moja waga diametralnie spadała. To jest ten moment, w którym za każdym razem powstawał problem. Bardzo szybko akceptowałam nową wagę (wow- w końcu jestem chuda!). Natomiast nie potrafiłam zaakceptować powrotu do poprzedniej (wyjściowej) wagi. Był taki okres, gdzie na wadze utraciłam 8 kg. Wtedy (gdy waga powracała do normy) pierwszy raz płakałam, bo musiałam jeść. Mama krzyczała na mnie, że jestem nieno

OZNAKI / SYMPTOMY / OBJAWY BULIMII ( JAK ROZPOZNAĆ BULIMIĘ )

Obraz
Chcesz wiedzieć jakie są objawy bulimii lub symptomy bulimii?   Jak rozpoznać u kogoś bulimię? Jakie są objawy bulimii? Czy moja córka ma bulimię? Czy mój syn ma bulimię? Czy moja żona ma bulimię? Jak pomóc? Często bliskie osoby nie zdają sobie sprawy z tego, że ktoś z ich otoczenia jest dotknięty bulimią. Są oczywiście pewne sygnały: Symptomy / objawy bulimii związane z objadaniem się : Brak kontroli nad napadami obżarstwa – chory po prostu nie potrafi przestać jeść, objadanie się trwa aż do momentu, gdy bulimik poczuje fizyczny dyskomfort i ból spowodowany przejedzeniem (albo wstyd). Sekrety wokół nawyków żywieniowych – chory odwiedza kuchnię, gdy pozostali domownicy już śpią, sam odwiedza miejsca, gdzie serwowane jest niezdrowe jedzenie, chce się przejadać w samotności. Chory zjada niewiarygodnie duże porcje jedzenia, bez zauważalnej zmiany wagi. Balansowanie pomiędzy głodówkami i objadaniem się – chory niezwykle rzadko zjada normalne porcje jedzenie,

DEPRESJA A BULIMIA

Obraz
DEPRESJA A BULIMIA Czy jest jakieś powiązanie między depresja a bulimia? Kiedy musimy zmienić dotychczasowy sposób życia lub myślenia często popadamy w depresję, która nam towarzyszy, dopóki nie uporamy się z kryzysem i nie wyjdziemy z niego ożywieni nową nadzieją, bardziej szczerzy wobec samych siebie. Niektórzy badacze uważają, że bulimia stanowi odmianę zaburzeń nastroju. Obniżenie nastroju i depresja są dość powszechne wśród cierpiących na ten typ nieprawidłowości odżywiania, a często w ich rodzinach w przeszłości występował y przypadki depresji i zaburzeń lękowych. Niejasne jest jednak to, czy depresja stanowi przyczynę czy skutek bulimii . Można przypuszczać, że w okresie osierocenia po śmierci bliskiej osoby, depresja jest wynikiem patologicznej żałoby. Co za tym idzie, w wyniku depresji mogą wystąpić zaburzenia odżywiania. Podobnie w przypadku wykorzystywania seksualnego, lub innych form przemocy, jedną z konsekwencji może być bulimia. Kolejnym czynnik

JAK POMÓC CÓRCE / SYNOWI / CHOREMU / CHOREJ / NA BULIMIĘ?

Obraz
JAK POMÓC CÓRCE / SYNOWI / CHOREMU / CHOREJ / NA BULIMIĘ? Jak mam pomóc córce / synowi / choremu na bulimię/ anoreksję/ kompulsywne objadanie się? Jak pomóc bulimikowi? Jak wyleczyć bulimię? Są to częste pytania jakie słyszę od rodziców. Przede wszystkim: 1.      Decyzja o podjęciu terapii musi wyjść od chorego . Nie zmusisz nikogo do wyleczenia choroby. Przymus nie spowoduje, że twoje dziecko podejmie walkę przez co (nawet jak zapiszesz przymusowo do szpitala ) może mieć nawroty choroby. Jasne, w przypadku skrajnej anoreksji szpital uratuje życie choremu (mam na myśli kroplówki). Pamiętaj! Każdy nałogowiec musi samodzielnie dojść do momentu w którym stwierdzi, że nałóg mu szkodzi. Nie pomaga ani nie daje ulgi jak do tej pory myślał. Ten moment nie jest równoznaczny z uświadomieniem sobie nałogu (czyli faktu, że go mam). Zaburzenia odżywiania mają w sobie elementy nałogu. 2.        Daj choremu dużo miłości! Bez ironii i sarkazmu. Podejdź, przytul i pow